O powojennym kinie Apollo, które zmieniło potem nazwę na Hutnik, pisałam już kilka razy. Okazuje się, że fakt, iż to na Stołczynie powstało czwarte powojenne kino w Szczecinie, zawdzięczamy temu, że przed wojną istniało tu jedno z najnowocześniejszych kin w tym czasie.
Kino na Stołczynie, pod nazwą Stolzenhagener Lichtspiele, zostało założone w 1913 r. na ul. Steinstrasse 43 (dzisiejsza Nad Odrą 28), przez Wilhelma Grensinga, o którym dowiadujemy się, że był właścicielem domu oraz malarzem pokojowym. Mogło pomieścić 200 osób. Wyświetlało filmy na początku trzy razy w tygodniu – w piątek, sobotę i niedzielę. Wilhelm Grensing prowadził kino wraz ze swoim synem, Rudolfem. Wejść do kina można było dwiema drogami: albo od ulicy Kolejowej, albo korytarzem i podwórkiem kamienicy nr 28.
W 1933 r. nastąpiła zmiana właściciela Najpierw został nim syn Wilhelma, Rudolf Grensing, który odziedziczył kino. Szybko je sprzedał Kurtowi Krahnowi, który w 1934 r. unowocześnił kino montując nowy ekran wielkości 25 m2, nagłośnienie mechaniczne oraz nowy projektor. W tym jednym roku seanse odbywały się codziennie, musiał to być jednak zły pomysł, gdyż już w 1935 r. powrócono do trybu seansów weekendowych.
Raz w tygodniu działający na Stołczynie klub muzyczny „Lyra” grał w kinie. Czterech mężczyzn z klubu grało zawsze na początku nowego bezpłatnego programu filmowego.
W 1937 r. kino otrzymało nową nazwę Delitheater-Lichtspiele, i zaczęto wyświetlać filmy cztery razy w tygodniu. W 1938 r. kino ponownie zmieniło właściciela, kupił je Willy Stegemeyer z Żelechowej, gdzie też prowadził już jedno kino.
Z tego czasu mamy wspomnienie dawnego mieszkańca Stołczyna, wówczas dziesięcioletniego chłopca, który wymienia trzy tytuły obejrzanych w tym kinie filmów:
Der Tiger von Eschnapur (1938)
Ten ostatni film, pt. Druga strona, miał wymowę antywojenną, co wywołało sporo kontrowersji. Zespół “Lyra” zagrał przed wyświetleniem tego filmu utwór Mozarta „Eine Kleine Nachtmusik”, akcentując muzycznie to wydarzenie.
W latach 30. cena biletu dla osoby dorosłej wynosiła 60. fenigów, zaś dla dzieci 30. fenigów. Seanse rozpoczynały się o godzinie 15.00.
Ostatnia informacja o działalności kina pochodzi z 1940 r. kiedy to, nadal pod Stegemayerem, działało trzy dni w tygodniu.
Leave a Reply