spacerem po ulicy… Kościelnej

Zapraszam dzisiaj na nową serię fotograficznych spacerów po ulicach Stołczyna, z moim osobistym komentarzem. Postanowiłam zacząć od ulicy Kościelnej, która na wielu poziomach odbioru jest swoistym zwierciadłem całej dzielnicy.

Ulica Kościelna to jedna z głównych arterii Stołczyna. Ciekawe jest to, że ulice o takiej nazwie w innych miastach najczęściej pojawiają się gdzieś na lub przy starówkach, w każdym razie gdzieś w sercu miasta. W Szczecinie ulica Kościelna jest na Stołczynie. Przed wojną też była to Kirchenstrasse, a nazwa jest oczywiście pochodną jej położenia. Jej początek leży bowiem u skrzyżowania z ul. Nehringa, gdzie od XIII wieku usytuowana jest chrześcijańska świątynia.

Nieco dalej mamy sad, a za nim kościelne zabudowania w postaci domu Sióstr Uczennic Krzyża, plebanii oraz starej stodoły z początku XIX wieku, w urokliwej konstrukcji pruskiego muru.

Dalej zaczyna się typowe przedwojenne budownictwo mieszkalne.

Niestety sporo z tych budynków jest przeznaczonych do wyburzenia, więc straszą obdrapanymi fasadami, zamurowanymi oknami i ziejącą z wnętrza pustką.

Na tym tle wyróżnia się piękny dom, którego właściciele z godną podziwu starannością, regularnie odświeżają tynki i sztukaterie. Wygląd tego zielonego dworku, zapiera dech w piersiach.

W dalszym odcinku ulicy jest też trochę budownictwa relatywnie nowego, z okresu już po transformacji ustrojowej.

Pewnego rodzaju znakiem rozpoznawczym tego rejonu jest natomiast najwyższy szczeciński schron z czasów II wojny światowej, wybudowany przy skrzyżowaniu z ul. Księżnej Dąbrówki.

Nazywany przez tutejszych mieszkańców bunkrem obiekt dominuje nad okolicą w sposób zdecydowany. To wrażenie wzmacnia fakt, że położone wokół skrzyżowania ulic kamienice albo zostały już wyburzone, albo zostaną wkrótce.

Od tegoż skrzyżowania zaczyna się część ulicy z zabudową niemal wyłącznie po jednej stronie.

Pomiędzy kamienicami naprzeciwko przystanku autobusowego widoczne jest przejście do budynku szkoły.

Po drugiej stronie mamy: schody prowadzące do ul. Zamkniętej, które jednak nie wyglądają obecnie zbyt zachęcająco;

starą pętlę autobusową, z widocznym jeszcze zakolem;

tzw. górki, które służą (lub raczej służyły nim zarosły chwastami) za skrót prowadzący do ul. Nad Odrą i Zamkniętej.

W dole ulicy kolejne kamienice z wolna ustępują miejsca pustej przestrzeni, o którą, o dziwo, ktoś dba, gdyż skoszona trawa to rzecz wyjątkowa w tej części Stołczyna.

Kiedyś był tu kolejny skrót na ul Nad Odrą, ale teraz wygląda raczej zniechęcająco.

Ostatnim akcentem ul. Kościelnej jest budynek firmy Elektroflex z jednej strony i zjawiskowy street-art w wykonaniu kibiców Pogoni Szczecin. Przed muralem jest jeszcze dziki skrót na ul. Monterską i pobliskie Rodzinne Ogrody Działkowe.

Ulica zamyka się skrzyżowaniem z ul. Nad Odrą, z którego perspektywy widoczne są kominy działającego w dole Fosfanu.

Jest coś metaforycznego i symbolicznego w tym, jak położona jest, i jak dzisiaj wygląda ul. Kościelna. Zaczyna się na wzniesieniu, w towarzystwie pięknej, historycznej, zabytkowej budowli. W miarę schodzenia w dół zwiększa się liczba straszących pustostanów przeznaczonych do rozbiórki oraz pustych, niezagospodarowanych po wyburzeniach terenów. Aż w końcu po jednej stronie ulicy, w połowie jej długości, zabudowa się urywa zupełnie. Ulica kończy się skrzyżowaniem, na którym hula wiatr i tiry jadące do położonych u brzegu rzeki zakładów produkcyjnych. To schodzenie w dół i przesuwanie się od zadbanej części do mieszkalnego pustkowia byłoby zupełnie przygnębiające, gdyby nie widoki na Odrę, wyspy oraz jezioro Dąbie, jakie w zamian oferuje nam niesamowite ukształtowanie terenu Stołczyna, widoczne najlepiej z perspektywy właśnie ul. Kościelnej.